Haha, jongens, onthoud je die barbecue nog bij ons in de tuin? Ik sta daar als oom des huizes met mijn tang in de aanslag, worsten sissend op de rooster, biertjes koud, iedereen lachend en proostend. Totdat mijn broer – ja, die ouwe rakker – een dikke merguez te ver in z'n keel ramt. Plotseling staat ie te happen als een vis op het droge! Rood aangelopen, ogen uit z'n kop, en wij allemaal in paniek: "Sla op z'n rug! Heimlich! Water! Iets!"

Iedereen beukt op z'n rug als ware het een piñata, maar niks hielp, nul komma nul. Die worst zat vast als een kurk in een wijnfles. Ik denk: "Dit wordt 'm niet," en sprint als een volleback naar binnen. Pak die ChokeBuddy van de plank – jullie weten wel, dat lifesaver-dingetje dat ik altijd paraat heb liggen voor noodgevallen zoals dit. Terug naar buiten, één ferme ruk aan dat handvat, en boem! Weg was die worst, vloog dwars over de tuintafel, landde pardoes in tante Mies' salade. Splat!

Broer hoestte als een kettingroker, vloekte de hele buurt bij elkaar ("Verdomme, die worst was te vet!"), maar hij leefde! Omhelsingen, high-fives, en vanaf dat moment is die ChokeBuddy ons officiële barbecue-gereedschap. Hangt nu naast de vork en de borstel, met een gegraveerd bordje: "Voor als de worst wint." Kom op, volgende barbecue doen we het dunner gesneden, of we nemen allemaal een ChokeBuddy als cadeau! 😂🍖